Rozdział 5

HEJ! 

Niestety dziś rozdział nie za długi ale za to następny pojawi się W ŚRODĘ. Tak jednorazowo z okazji urodzin chcę zrobić Wam przyjemność. Cieszycie się?

Mam nadzieję. I proszę Was.. Jeśli to czytacie, to dajcie o sobie znać w jakikolwiek sposób.. :)

Byłabym BAAAAARDZO WDZIĘCZNA ;)

Ale i tak Was kocham :D

Przez cały kolejny dzień byliśmy bardzo grzeczni i uprzejmi dla rodziców. Posprzątaliśmy całe mieszkanie, pomogliśmy przy obiedzie, zrobiliśmy lekcje. Jednym słowem: podlizywaliśmy się.Nie mogliśmy się poddać w dniu, kiedy wszyscy Directioners będą się biły o najlepsze miejsca na koncert..

Siedziałam w pokoju i czytałam książkę. Max oglądał telewizję u rodziców w pokoju. W pewnym momencie weszła mama i siadła obok mnie na łóżku. Spojrzałam na nią.

- Ja już wybaczyłam ci te wszystkie wybryki. Rozumiem, że jesteś nastolatką ale to co przez ostatni czas robiłaś przechodziło moje pojęcie. Chciałabym was puścić na ten koncert, ale zrozum, nie mamy tyle pieniędzy. Niedawno spłaciliśmy ten wybryk z kością, a teraz musimy zapłacić za zniszczenie ściany w szkole. Do tego nie wyrabiamy się z kredytami. Naprawdę jest ciężko – powiedziała spokojnie.
Nie lubiłam się z nią kłócić. Nie była najbardziej zorganizowaną matką na świecie ale się starała.

- Rozumiem. Dobra.. Może będzie kiedyś jeszcze.. – powiedziałam smutno. Mama mnie przytuliła.
- Dziękuję – pocałowała mnie w czoło. – Ale proszę cię. Ogranicz swoją wenę twórcza i postaraj się nie wpadać w kłopoty, dobrze? Nie uśmiecha mi się płacenie kolejnych odszkodowań.
Kiwnęłam głową. Chyba jej to wystarczyło, bo od razu wyszła z pokoju.
- No cóż, Nialluś. Będziemy musieli spotkać się kiedy indziej - westchnęłam.
 

W niedzielę wieczorem, wszyscy siedzieliśmy w salonie i graliśmy w Monopol. Pomysł Max’a, by się ‘bardziej zbliżyć’. Aha.. Już ja widziałam, jak on się zbliżał.. Chyba do bankructwa.

- Kto teraz? – spytał przymulającym tonem tata.
- Ty – odparłam i podałam mu kostkę. Wciąż dręczyło mnie uczucie, że nie zobaczę One Direction. Przynajmniej nie na tym koncercie. Bilety na jedyny koncert, 26 kwietnia, zostały wyprzedane w mgnieniu oka. Ala wysłała mi informację, że udało jej się zdobyć jeden w 3 rzędzie od sceny. Farciara. Blondynka, chłopaki na nią lecą, ma wprost idealny charakter i oceny. Na dodatek zawsze udaje jej się zdobyć to, co chce. Nie zdziwiłabym się, gdybym któregoś dnia zobaczyła ją z Liam’em w którejś z gazet lub stron internetowych.
W pewnym momencie rozległ się głos telefonu.- Odbiorę! – krzyknęłam i pobiegłam po słuchawkę.

 – Halo?

- Cześć, siostrzyczko – usłyszałam głos Dominika.

- O Matko! Dominik! Rany, jak ja cię dawno nie słyszałam.. – powiedziałam i siadłam na kanapie w dużym pokoju.
- To dzwoń częściej – zaśmiał się. – Właśnie chciałem z tobą rozmawiać.

- Ze mną? Czemu? Ii.. Weź mów po polsku, co?- Konkretnie to z Maksem i z tobą. Mam dla was niespodziankę. I lepiej zacznij się uczyć języka..‘O rany, rany, rany. Jeśli to jest to, o czym myślę to..’

- Włącz na głośnik – odezwała się mama. Spełniłam rozkaz.
- No mów! – krzyknęłam do słuchawki.
- Powinniście się ucieszyć.. Mam dla was bilety…  

- Czyli poszliście na ten koncert? – pyta dziewczyna z czerwonym warkoczem.

- Emm.. Noo..

- Nie przerywaj jej, bo się nie dowiemy.

- No, przepraszam, ale ciekawa jestem.

- To daj jej skończyć.

Zaczynam się śmiać, słysząc kłótnię bliźniąt. Jesy i Nancy. Dwie czternastolatki o czekoladowych oczach i czarnych włosach. Spoglądam po pomieszczeniu, w którym robi się coraz tłoczniej.

- To chcecie wiedzieć?

- Tak..

 * * *

One Di!! :D